Substancja aktywna linuron w obrocie tylko do czerwca br.!

W dniu 10 lutego 2017 roku KE podjęła decyzję w sprawie nieodnowienia zatwierdzenia substancji czynnej linuron. Co to oznacza dla polskiego rolnika i jakie preparaty nie będą mogły być stosowane?

Substancja czynna linuron jest herbicydem, pochodną mocznika. Pobierana jest przede wszystkim przez korzenie roślin, w mniejszym stopniu przez liście. Linuron zaburza proces fotosyntezy i dlatego jest skuteczny w walce z chwastami. Stosowany jest między innymi w uprawach takich roślin jak: groch, kminek zwyczajny, kolendra siewna, koper włoski, kukurydza, len, łubin, marchew, mięta pieprzowa, pietruszka, por, rumian rzymski, seler korzeniowy, seler naciowy, słonecznik, soja, szparagi, szałwia lekarska, ziemniak.

 

Handlowe nazwy preparatów, których substancją czynną jest linuron:

• Afalon Dyspersyjny 450 SC
• Aflex Super 450 SC
• Datura 500 SC
• Dongola 450 SC
• Harrier 295 ZC (+ chlomazon)
• Hufiec 500 SC
• Ipiron 450 SC
• Linur 450 SC
• Linurex 500 SC
• Nightjar B 450 SC
• Nightjar C 450 SC
• Nightjar D 450 SC
• Nuflon 450 S.C.

 

Przyczyn wycofania substancji, jakie podaje KE w rozporządzeniu wykonawczym, jest kilka. W szczególności wskazano konkretne obawy dotyczące przekroczenia toksykologicznych wartości referencyjnych („AOEL”) w narażeniu mieszkańców (dzieci) oraz w narażeniu operatora stosującego rozpylacz ręczny pomimo stosowania środków ochrony indywidualnej. Ponadto stwierdzono wysokie ryzyko dla ptaków i dzikich ssaków, stawonogów niebędących przedmiotem zwalczania oraz makroorganizmów glebowych niebędących przedmiotem zwalczania. Nie można było sfinalizować oceny ryzyka dla konsumentów ze względu na szereg poważnych braków w pakiecie danych. Ponadto nie można było sfinalizować oceny narażenia i ryzyka dla szeregu różnych obszarów środowiska, w tym wód gruntowych.

W szczególności wskazano konkretne obawy dotyczące przekroczenia toksykologicznych wartości referencyjnych („AOEL”) w narażeniu mieszkańców (dzieci) oraz w narażeniu operatora stosującego rozpylacz ręczny pomimo stosowania środków ochrony indywidualnej. Ponadto stwierdzono wysokie ryzyko dla ptaków i dzikich ssaków, stawonogów niebędących przedmiotem zwalczania oraz makroorganizmów glebowych niebędących przedmiotem zwalczania. Nie można było sfinalizować oceny ryzyka dla konsumentów ze względu na szereg poważnych braków w pakiecie danych. Ponadto nie można było sfinalizować oceny narażenia i ryzyka dla szeregu różnych obszarów środowiska, w tym wód gruntowych.

Ponadto linuron jest nie tylko klasyfikowany jako substancja kategorii 1B działająca toksycznie na rozrodczość, ale również jako substancja rakotwórcza kategorii 2 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym jest uznawany za substancję oddziałującą na układ hormonalny (endokrynny). Ponadto z dostępnych dowodów naukowych wynika, że linuron zaburza funkcjonowanie układu hormonalnego, co może mieć niepożądane skutki dla organów wewnątrzwydzielniczych u ludzi i organizmów niebędących przedmiotem zwalczania.

W związku z powyższym w odniesieniu do jednego lub więcej reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin ustalono, że kryteria zatwierdzenia określone w art. 4 nie zostały spełnione. Nie należy zatem odnawiać zatwierdzenia substancji czynnej linuron.

 

Do kiedy można stosować środki zawierające linuron?

Państwa członkowskie wycofują zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające linuron jako substancję czynną najpóźniej do dnia 3 czerwca 2017 r.

Dodatkowy okres na zużycie zapasów przyznany przez państwa członkowskie zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 musi być możliwie najkrótszy i upływać najpóźniej dnia 3 czerwca 2018 r.

Rozporządzenie wejdzie w życie 2 marca.

Opracowanie: Ewa Mielnik