Ostatnie opady sprawiły, że w Polsce nie ma suszy rolniczej

IUNG-PIB zgodnie z wymogami Obwieszczenia opracował wartości klimatycznego bilansu wodnego dla wszystkich gmin Polski (2478 gmin) oraz w oparciu o kategorie gleb określił w tych gminach aktualny stan zagrożenia suszą rolniczą dla następujących upraw: zbóż ozimych i jarych, kukurydzy na ziarno i kiszonkę, ziemniaka, buraka cukrowego, chmielu, tytoniu, warzyw gruntowych, krzewów i drzew owocowych, truskawek oraz roślin strączkowych.

 

W ósmym okresie raportowania tj. od 1 czerwca do 31 lipca 2017 roku, nie stwierdzamy wystąpienia suszy rolniczej na obszarze Polski.

Wartości Klimatycznego Bilansu Wodnego (KBW), na podstawie których dokonywana jest ocena stanu zagrożenia suszą, są na większości obszarów Polski ujemne.

 

Średnia wartość KBW dla kraju w rozpatrywanym okresie sześciodekadowym wynosiła    -45,4 mm i uległa kolejnemu już znacznemu zwiększeniu, w tym okresie o 44 mm. Warunki pogodowe sprawiły wystąpienie bardzo dużych zmian w wartościach KBW względem poprzedniego okresu sześciodekadowego. W obecnym okresie w wielu rejonach Polski notowano wzrost wartości KBW aż o 100 mm a miejscami były one nawet wyższe. Nieznaczne obniżenie KBW wystąpiło w bardzo niewielu miejscach kraju. W całej Polsce odnotowano wartości KBW wyższe od -170 mm, wartości krytycznych nie zostały przekroczone dla żadnych z monitorowanych upraw.

 

Najniższe wartości KBW w dalszym ciągu są notowane na Wyżynie Małopolskiej oraz w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej od -150 do -169 mm.

 

Czerwiec charakteryzował się dużym zróżnicowaniem pod względem termicznym. Najzimniej było na dużym terytorium Polski północnej od poniżej 14 do 16^oC. Jednakże panujące warunki termiczne tego miesiąca na tym terenie mieściły się w normie wieloletniej. Natomiast w południowej oraz w zachodniej części kraju było najcieplej od 18 do ponad 19^oC i na tych terenach temperatura była wyższa od normy od 2 a nawet do ponad 2,5^oC. Na przeważającym obszarze Polski czerwiec był cieplejszy od normy od 1 do 2^oC.

 

Dwie pierwsze dekady lipca były zimne a trzecia była już cieplejsza. We wszystkich dekadach najzimniej było w północno-wschodniej Polsce. W pierwszych dwóch dekadach na tym obszarze temperatura powietrza wynosiła od poniżej 15 do 16^oC, a w trzeciej od 17 do 19^oC. Znacznie cieplej było w południowo-zachodniej i południowej części kraju w dwóch pierwszych dekadach od 17 do ponad 18,5^oC a w trzeciej dekadzie od 19 do ponad 20,5^oC.

 

Czerwiec pod względem opadów atmosferycznych był bardzo zróżnicowany. W południowych i południowo-wschodnich terenach kraju opady były bardzo małe od poniżej 20 do 50 mm, stanowiły one od 50 do 70% normy wieloletniej. Zdecydowanie większe opady odnotowano w północno-zachodniej i północno-wschodniej części Polski od 100 do ponad 160 mm stanowiące od 150 do nawet do ponad 230% normy. Na większości terytorium kraju opady wynosiły od 50 do 100 mm i były większe od normy nawet o 50%.

 

W pierwszej dekadzie lipca występowały trzy pasy o stosunkowo wysokich opadach atmosferycznych: na północy, południu oraz w części środkowej kraju. Na tych terenach notowano opady od 20 do 80 mm. Na pozostałych obszarach Polski opady były niskie od 5 do 20 mm a miejscami nawet nie przekroczyły 5 mm. W drugiej dekadzie lipca na północnym wschodzie i zachodzie kraju w dalszym ciągu notowano wysokie opady od 20 do 80 mm. Natomiast na Lubelszczyźnie opady były zdecydowanie największe wynosiły od 80 mm a miejscami nawet do ponad 100 mm. Niskie opady nie przekraczające 10 mm notowano w południowo-wschodniej części kraju. Na przeważającym obszarze Polski opady wynosiły od 5 do 30 mm. Natomiast w trzeciej dekadzie notowano zdecydowanie największe opady w północno-zachodniej i północnej części kraju od 40 do ponad 100 mm. Jedynie na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej oraz na południowym Mazowszu opady były nieco mniejsze od 5 do 20 mm.

 

W trzeciej dekadzie lipca odnotowano prawie w całej Polsce bardzo obfite opady atmosferyczne z wyjątkiem południowo-wschodniej części kraju. Opady wystąpiły też na terenach gdzie dotychczas występowały największe niedobory wody. Sprawiły, że deficyt wody w tych obszarach dla wielu upraw został w znacznej mierze zmniejszony, na tyle że susza na tym terenie nie jest już notowana.

 

Źródło: IUNG dr hab. Andrzej Doroszewski, prof. nadzw., dr hab. Rafał Pudełko, dr Katarzyna Żyłowska, mgr Piotr Koza, mgr Elżbieta Wróblewska