Dodatkowe 350 000 ton wołowiny i 220 000 ton mięsa baraniego będzie potrzebne w najblizszych 10 latach do zaspokojenia popytu wewnętrznego w UE. Chrapkę na uzupełnienie tej luki mają producenci z Australii i Nowej Zelandii.
Australia jest chętna do podpisania umowy z UE, która zwiększy obecność wołowiny i jagnięciny na rynku europejskim, ponieważ jednolity rynek będzie wymagał dodatkowych dostaw wołowiny i mięsa baraniego do 2030 r. Komisja Europejska szacuje, że do zaspokojenia popytu na ten rodzaju towaru do 2030 r. będzie potrzebne dodatkowe 350 tys. ton wołowiny i 220 tys. ton mięsa baraniego.
W oparciu o średniookresową prognozę oczekuje się, że produkcja mięsa baraniego w UE poprawi się w 2019 r. i nieznacznie wzrośnie w okresie prognozy. Przewiduje się, że stado unijne wzrośnie do 105 mln sztuk do 2030 r. Oznacza to o 6,5 mln więcej zwierząt niż w 2018 r. Oczekuje się, że produkcja w UE wzrośnie nieznacznie do 950000 t w 2030 r. (+ 47 000 t), co będzie wynikało z trwałego popytu krajowego. Prognozy wskazują również, że spożycie mięsa baraniego wzrośnie do 1,9 kg na mieszkańca do 2030 r. Zgodnie z prognozą stanowi to wzrost o 160 g na osobę w porównaniu z 2018 r.
Oczekuje się, że Australia i Nowa Zelandia, które reprezentują 80% handlu międzynarodowego w tej branży, pokryją prawie cały dodatkowy popyt importowy w latach 2018-2030. Wraz z tym oczekuje się, że import mięsa wołowego do UE będzie podążał za trendem wzrostowym w okresie prognozy, w dużej mierze zbieżnym ze stopniowym wzrostem kontyngentów taryfowych (TRQ). Oczekuje się, że kontyngenty taryfowe UE na produkty wysokiej jakości zostaną prawie całkowicie wypełnione, podczas gdy inne pozostają niewykorzystane. Ogólnie rzecz biorąc, oczekuje się, że do 2030 r. import wołowiny wzrośnie do 350 000 t (+ 15%) w porównaniu z 2018 r.
W tej chwili UE angażuje się w negocjowanie umów o wolnym handlu zarówno z Australią, jak i Nową Zelandią i istnieją sygnały, że te umowy mogą wejść w życie już w tym roku.
Źródło: euromeatnews.com