Wyraźnie zwiększył się eksport ziarna – z 329 tys. ton w I połowie 2012 roku do 1,248 mln ton w I półroczu 2013 r.
Rosła sprzedaż zarówno pszenicy miękkiej, jak i gatunków paszowych, a zwłaszcza kukurydzy. Polska odnotowała bardzo dobre zbiory tego gatunku w 2012 r. – wynoszące według GUS – 3,6 mln ton.
Wyjątkowo korzystne ceny w eksporcie wynikające z uwarunkowań światowych zachęcały do wywozu. Duże znaczenie odegrały też lokalne niedobory kukurydzy w niektórych krajach UE oraz osłabienie roli innych unijnych dostawców, w tym Węgier, Rumunii i Bułgarii. Poza tym gorsze wyniki produkcji zbożowej odnotowały też Rosja, Kazachstan i Ukraina zaliczane do grona dostawców z basenu Morza Czarnego, co wpłynęło na osłabienie ich roli w eksporcie.
Także katastrofalne skutki suszy w USA – powodujące drastyczny spadek amerykańskiej produkcji kukurydzy - miały ogromne znaczenie dla światowego rynku zbożowego. Światowe i amerykańskie zapasy kukurydzy były na wyjątkowo niskie, a ceny tego gatunku osiągały bardzo wysoki poziom.
Wydaje się, ze Polska bardzo dobrze wykorzystała sytuację własnych, dobrych zbiorów zbóż i jednocześnie niedoborów w niektórych krajach.
Polska nie jest zdefiniowanym eksporterem netto czy też importerem netto zbóż. W zależności od konkretnej sytuacji rynkowej w niektórych latach eksport przewyższa import, w innych zaś jest odwrotnie.
W roku 2012 r. i I połowie 2013 r. w polskim handlu ziarnem odnotowano nadwyżkę eksportu nad importem. Podobna sytuacja miała już miejsce w przeszłości np. w latach: 2005, 2009 i 2010. Należy więc podkreślić, że odnotowana w 2012 r. i I połowie 2013 r. nadwyżka eksportu nad importem nie jest trwałą tendencją w polskim handlu ziarnem zbóż.
Źródło: FAMMU/FAPA