Zgodnie z najnowszą prognozą Francuskiego Instytutu Wieprzowiny (IFIP) w ciągu najbliższych 5 lat oczekuje się, że produkcja wieprzowiny w UE spadnie o 3%. W raporcie wspomniano, że produkcja trzody chlewnej w UE-28 osiągnęła rekordowy poziom w 2020 r. wynoszący 24,2 mln CWE (ekwiwalent wagi tusz), co stanowi wzrost o 1% w porównaniu z 2019 r. Niemniej jednak Jan Peter van Ferneij, ekonomista IFIP, przewiduje w najbliższych latach spadek produkcja trzody chlewnej.
Według ekonomisty IFP produkcja trzody chlewnej w UE-27 ma spaść o 3% do 2025 r., chociaż cięższe tusze zrekompensują produkcję mięsa. - W 2025 r. europejska podaż będzie o prawie 750 000 CWE niższa niż w 2020 r. - prognozuje Jan Peter van Ferneij. Jego zdaniem dwa państwa członkowskie, Hiszpania i Rumunia, będą nadal inwestować w ten sektor. W zeszłym roku Hiszpania zgłosiła produkcję na poziomie 5 milionów ton, co oznacza, że kraj ten produkuje dwa razy więcej niż konsumuje, a nadwyżka jest eksportowana. Od 2019 roku Hiszpania jest liderem eksportu wieprzowiny do krajów trzecich i zdobywa kolejne rynki. Wzrost liczby loch i wzrost masy tusz doprowadziły do wzrostu produkcji o około 2,5% w 2021 r., co czyni Hiszpanię czołowym graczem na w tej branży świecie. Do 2025 roku liczba ubojów przekroczy 60 milionów świń, co oznacza wzrost o 9% w porównaniu z rokiem 2020.
Natomiast w Rumunii duże uzależnienie od importu (ponad 70%) będzie zachęcać duże firmy do inwestowania w tym sektorze, ponieważ kraj ten, pomimo kryzysu ASF, posiada aktywa sprzyjające produkcji trzody chlewnej: potencjał produkcji zbóż i duży zasób młodych ludzi gotowych do pracy na wsi. - Po latach spadków, wzrost produkcji rumuńskiej o 25% do 2025 r. wydaje się możliwy - skomentował van Ferneij.
Według szacunków IFIP na 2025 r. Niemcy, Holandia, Dania i Belgia będą razem produkować o 11% mniej wieprzowiny niż w 2020 r. Przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt i ochrony środowiska, presja społeczna na gospodarstwa i przemysł trzody chlewnej, a także brak sukcesji pokoleniowej, powodują spadek produkcji w tych czterech krajach. Kryzysy sanitarne wywołane COVID-19 i ASF przyspieszają już widoczny spadek produkcji w 2021 roku.
W pozostałej części UE produkcja będzie powoli spadać o 4% do 2025 r. W stosunku do 2020 r. Francja zbliży się do tej średniej. Brak kolejnych pokoleń kontynuujących produkcję uwydatnia regres. Spadek spożycia na mieszkańca będzie się utrzymywał, ale zostanie zrównoważony wzrostem liczby ludności w UE.
Wraz z Brexitem rośnie również zależność od eksportu UE do krajów trzecich. Wielka Brytania, importująca ponad 800 000 ton w 2020 r., stała się krajem trzecim w styczniu 2021 r. Nadal istnieją niepewności co do utrzymania przepływów do Wielkiej Brytanii, ale także do Azji, zarówno pod względem wielkości, jak i wartości produktów. Wielka Brytania może zwrócić się do innych dostawców, zwłaszcza po drugiej stronie Atlantyku. Oczekuje się, że do 2025 r. Chiny, główny rynek eksportu wieprzowiny do UE, przywrócą krajową produkcję wieprzowiny do poziomu sprzed wybuchu epidemii ASF.
Źródło: euromeatnews.com