- U najpopularniejszego dostawcy warchlaka, czyli Danii, prosiaki w wadze około 30 kg można kupić już od niecałych 360 zł za sztukę (plus transport). W mojej ocenie świadczy to o ustabilizowaniu się relacji popytu-podaży, oraz o spodziewanych obniżkach – pisze o aktualnej sytuacji na rynku trzody chlewnej Bartosz Czarniak ze związku Polsus.
Już się przyzwyczailiśmy, że za Odrą ceny są jak zamurowane. To kolejny tydzień, gdzie zarówno mały jak i duży parkiet nie zmieniły swoich notowań. Wg zrzeszenia VEZG nadal ceną rekomendowaną jest 2,20 EUR za kg przy tuszy o zawartości mięsa 57%, co daje 9,54 zł/kg. W Polsce mamy podobne stawki, gdyż największe zakłady w Polsce płacą maksymalnie w przedziale 9,50-9,60 zł za kg w klasie E. Widać wyraźnie, że po okresie wzmożonego poszukiwania surowca objawiającym się wyższymi stawkami nie ma już śladu. Ponownie zrównaliśmy się poziomem z Niemcami.
W zasadzie, na tym moglibyśmy zakończyć nasze dywagacje na temat obecnej sytuacji na rynku, ale jest pewne „ale”. Po pierwsze z dostępnych mi informacji wynika, że cena warchlaków spada. U najpopularniejszego dostawcy warchlaka, czyli Danii, prosiaki w wadze około 30 kg można kupić już od niecałych 360 zł za sztukę (plus transport). W mojej ocenie świadczy to o ustabilizowaniu się relacji popytu-podaży, oraz o…spodziewanych obniżkach. Od początku obecnego roku mówi się o spadku cen świń w drugiej połowie roku, a dokładniej w okolicach jesieni, co związane jest z dość niskim popytem na świnie w Europie. Zgadzało by się to z cenami warchlaka. Jeśli przewidywania sprawdzą się, to obecnie kupowane zwierzęta do tuczu osiągną masę ubojową w okolicach września. Spadki cen warchlaka pozwolą najpewniej na zachowanie opłacalności tuczu, a co za tym idzie sytuacja cenowa nie powinna wywołać kryzysu w branży, pozwalając zachować pogłowie świń na stabilnym poziomie. Taki scenariusz nie ograniczy też rozwoju produkcji w Europie. A co może?
Jak wspomniałem wcześniej, w Europie mamy dość umiarkowany popyt na świnie. Związane jest to z dość niskim eksportem europejskiego mięsa na rynki trzecie, wynikającym z…dość drogiego surowca. Pomimo wysokich stawek, opłacalność produkcji nie jest wybitna, przez koszty jakie ponoszą zarówno hodowcy jak i przetwórcy. Europa idąc ślepo w kierunku zeroemisyjności podnosi koszty kolejnych cząstek składowych gospodarki, powodując, że produkt finalny staje się mało konkurencyjny na rynku światowym. Nie trzeba być ekspertem od ekonomii, żeby zauważyć, że działanie takie doprowadzi do takiego stanu, iż na świecie będzie co raz mniej chętnych na produkty unijne, które będą zwyczajnie za drogie. Do tego, już teraz wiele firm przenosi swoją główną produkcję poza UE, gdzie obostrzeń jest mniej, a przez to produkcja jest tańsza. Podobnie jest z rynkiem wieprzowym.
Autor: Bartosz Czarniak (Polsus)