Będzie to przyczyniać się do wzrostu presji inflacyjnej na ceny żywności na świecie.
Konsumpcja zarówno zbóż, oleistych, jak i mięsa w krajach rozwijających się w okresie najbliższych dziesięciu lat (2013-2022) będzie się zwiększać, chociaż w wolniejszym tempie niż w poprzednich dekadach, co będzie spowodowane wzrastającą populacją tych krajów, rosnącymi dochodami, urbanizacją oraz zmianami w nawykach żywieniowych. Przy czym ceny mięsa, ryb oraz biopaliw mają wzrastać szybciej niż podstawowych surowców rolnych.
Rosnące koszty, narastające ograniczenie zasobów oraz coraz większe wymogi co do ochrony środowiska będą utrudniały produkcję rolniczą w rozpatrywanym okresie. Jej roczny wzrost spodziewany jest w wysokości 1,5% wobec 2,1% w poprzedniej dekadzie.
Tempo wzrostu konsumpcji w Chinach nieznacznie przewyższa tempo wzrostu produkcji – o około 0,3% rocznie. Chiny mogą więc w przyszłości zwiększać import żywności – w tym przede wszystkim soi i mięsa. Już obecnie są one największym w skali świata importerem nasion soi, pochodzącej głównie z USA.
Import mięsa do Chin ma wzrastać o 3% rocznie do 1,7 mln ton w 2022 roku, co pędzie związane z rosnącą populacją oraz wzrostem dochodów. Przewiduje się, że w najszybszym tempie będzie rosnąć przywóz wołowiny.
Wzrost zakupów spodziewany jest również w przypadku zbóż i oleistych. Chiński import oleistych, w większości używanych na cele paszowe, ma wzrosnąć o 41% do 83 mln ton, co oznacza udział w światowym handlu w wysokości 59%. Import zbóż paszowych, w tym kukurydzy i jęczmienia, ma osiągnąć 13,2 mln ton do roku 2022 wobec 7,7 mln ton w 2012 roku. Roczny przywóz pszenicy ma się zwiększyć do 2,8 mln ton w 2022 roku wobec 2,1 mln ton sprowadzanych średnio w ostatniej dekadzie.
Źródło: FAMMU/FAPA