Soja ciągnie w dół ceny rzepaku w UE.

Na giełdzie Matif w Paryżu przez tydzień rzepak w kontrakcie listopadowym staniał o 4,3 Euro/t tj. do 317 Euro/t czyli (-1,9%) wobec 321,3 Euro/t (-1,3%) przed dwoma tygodniami. Trwa kontynuacja spadków wartości kontraktów rzepakowych głównie pod wpływem mocno spadkowych nastrojów dla soi w Chicago. Na rynku rzeczywistym utrzymuje się presja na surowce oleiste, śruty oraz oleje. Najmocniej staniały surowce oleiste. Jedynie olej palmowy podrożał w odpowiedzi na perspektywę krótkoterminowego spadku produkcji w Malezji. Przetwórcy są dobrze zaopatrzeni w rzepak do końca grudnia br., a farmerzy w większości wstrzymują się z masową sprzedażą ze względu na poziom cen surowca.

Pierwsze prognozy zasiewów rzepaku pod przyszłoroczne zbiory mówią o około 5% redukcji areału do 6,3 mln ha. W odpowiedzi na niższy poziom cen rolnicy głównych producentów rzepaku w Unii skierowali zainteresowanie w kierunku innych oleistych jak soja i len oraz groszek i fasola. Spadek areału rzepaku pod zbiory 2015 roku, a zatem i zbiorów może w dalszej perspektywie wspierać wartość rzepaku.

W Winnipeg kanadyjska Canola w ciągu tygodnia w kontrakcie na listopad’2014 staniała o 2,5% do 396,3 CAD/t wobec 411,2 CAD/t przed dwoma tygodniami (-3,6%) głównie na skutek spadkowych nastrojów na rynku soi w Chicago oraz opóźnień w zbiorach w zachodniej Kanadzie. W kraju klonowego liścia kolejny tydzień spada wartość kontraktów terminowych dla rzepaku pomimo, że zbiory Canoli w Kanadzie mają być około 22% niższe niż przed rokiem.

W Chicago w ciągu tygodnia listopadowy kontrakt terminowy na soję stracił na wartości 5% do 339 USD/t   (wobec 360,6 USD/t przed 2 tygodniami), podobnie na dalsze terminy kontrakty mocno traciły na wartości. Oznacza to spadki do wartości najniższej od około 4 i 1/2 roku. Soja nie wytrzymuje presji podaży i tanieje pod wpływem prognoz rekordowych zbiorów w USA (które powoli się materializują) oraz jej tanienia na rynku gotówkowym. Dodatkowo umacniająca się wartość dolara amerykańskiego nieco osłabia presję eksportową. Należy zauważyć, że bardzo duża podaż zbóż na świecie dodatkowo osłabia pozycję soi ze względu na konkurencję zbóż paszowych. O ile nie nastąpią istotne zmiany dla perspektyw zbiorów soi w Ameryce Południowej tendencja spadkowa może być kontynuowana.

 

Źródło: FAMMU/FAPA